بررسی محدودیت‌های پوشش: تلاش برای دسترسی به داروهای ضد تهوع ضروری در مراقبت‌های سرطانی.

بیماران سرطانی می‌توانند با مصرف یک قرص ضد تهوع نسبتاً ارزان قیمت، از استفراغ بعد از درمان جلوگیری کنند، اما برخی از آنها با محدودیت‌های پوشش بیمه‌ای مواجه هستند. پزشکان می‌گویند محدودیت در تعداد قرص‌هایی که بیماران دریافت می‌کنند می‌تواند به مراقبت‌های بهداشتی آنها آسیب برساند.

مدیران مزایای داروخانه می‌گویند که محدودیت‌های آنها از مصرف بیش از حد دارو جلوگیری می‌کند و آنها راه حل‌هایی برای دریافت قرص‌های بیشتر ارائه می‌دهند. در این میان، بیمارانی قرار دارند که ممکن است مجبور به جیره‌بندی قرص‌ها شوند یا به دنبال کمک‌های کم‌اثرتر برای عوارض جانبی وحشتناک پرتودرمانی یا شیمی‌درمانی باشند.

این درگیری نشان می‌دهد که چگونه مجموعه‌ای از پوشش‌ها و ارتباطات ضعیف می‌تواند حتی اقدامات ساده مراقبتی را در سیستم بهداشت و درمان تکه تکه شده ایالات متحده پیچیده کند. دکتر فومیکو چینو، متخصص سرطان شناسی، می‌گوید: «این نوعی زیربنای کثیف محیط فعلی مراقبت های بهداشتی است.

«شرکت‌های بیمه و مدیران مزایای داروخانه به طرز عجیبی در اتاق معاینه من قرار می‌گیرند و بین من و بیمارانم قرار می‌گیرند.» استیون مانتا روزانه حداقل شش قرص مصرف می‌کند تا نوعی سرطان خون را در حالت بهبودی نگه دارد.

او برای بیش از یک سال، قرص ضد تهوع مورد علاقه‌اش، اندانسترون، که با نام تجاری زوفران شناخته می‌شود، را جیره‌بندی می‌کرد. پوشش مانتا از طریق CVS Caremark هزینه 18 قرص اندانسترون را هر 21 روز یکبار پرداخت می‌کرد.