حفظ تاریخ: آینده‌ی عمارت اوک هیل و میراث آن.

اتاقی که جیمز مونرو، رئیس‌جمهور سابق آمریکا، بخشی از دکترین معروف خود را در آن نوشت، فضایی آرام و باشکوه دارد. در ایوان غربی این اتاق، چند قدم آن‌طرف‌تر، کف سنگی با ردپاهای فسیل‌شده دایناسورها در زیر نور خورشید می‌درخشد.

درست در گوشه‌ای دیگر، ایوانی که توسط بردگان آفریقایی-آمریکایی ساخته شده، مشرف به تپه‌های سرسبز و افق مه آلود ویرجینیای شمالی است، منظره‌ای فریبنده که توسط توسعه املاک مجلل در نزدیکی آن، دست نخورده باقی مانده است. اینجا اوک هیل است، جایی که قرن‌ها تاریخ در ملک مونرو در شهرستان لودون ریشه دوانده است.

به گفته کارشناسان حفاظت از آثار تاریخی، این خانه آخرین خانه یک پدر بنیانگذار ریاست جمهوری است که هنوز در دست بخش خصوصی قرار دارد. یعنی، شاید، تا به حال.

خانواده دلاشموت، که از سال ۱۹۴۸ مالک اوک هیل در منطقه آلدی بوده‌اند، امیدوارند ۱۲۴۰ هکتار (۵۰۲ هکتار) زمین خود را به یک پارک ایالتی تبدیل کنند. لایحه‌ای در این مورد ماه گذشته به اتفاق آرا در مجلس نمایندگان تصویب شد اما در سنا شکست خورد.

خانواده دلاشموت به همراه یک شرکت غیرانتفاعی به نام صندوق حفاظت، امیدوارند که گلن یانکین، فرماندار جمهوری‌خواه، با گنجاندن این پروژه چند میلیون دلاری در اصلاحیه پیشنهادی خود برای لایحه بودجه قبل از جلسه وتوی مجمع عمومی، این پروژه را احیا کند. فرماندار تا روز دوشنبه فرصت دارد تا اصلاحات خود را ارائه دهد.