ریوهای زیرزمینی: زیرفرهنگی از مقاومت و رهایی در چین.

در اعماق یک پناهگاه هوایی متروکه در چانگچون چین، جوانان در مهمانی مخفی به نام «ی دی» به رقص و پایکوبی می‌پردازند. این مهمانی‌ها نمادی از مقاومت در برابر محدودیت‌های اجتماعی و فرهنگی در چین مدرن است.

برای جوانانی مثل زینگ لانگ، که در طول روز در یک شرکت دولتی کار می کند، این مهمانی‌ها راهی برای فرار از روزمرگی و یافتن آزادی هستند. آنها با وجود فشارهای اجتماعی و اقتصادی، به دنبال فضایی برای ابراز وجود و شادی می‌گردند.

موسیقی تکنو، با ریتم تند و صنعتی‌اش، برای این جوانان جذابیت خاصی دارد و آنها را به یاد ریشه‌های صنعتی شهرشان می‌اندازد. این مهمانی‌ها به آنها فرصتی می‌دهد تا از قید و بندهای اجتماعی رها شوند و خود واقعی‌شان را نشان دهند.

با وجود افزایش سانسور و کنترل دولتی بر فرهنگ و هنر در چین، این مهمانی‌های مخفی در خفا و به دور از چشم مسئولان برگزار می‌شوند. برگزارکنندگان این مهمانی‌ها با انتخاب مکان‌های مخفی و اطلاع‌رسانی محدود، سعی در حفظ امنیت خود و شرکت‌کنندگان دارند.

با وجود همه خطرات، این جوانان مصمم هستند تا به برگزاری این مهمانی‌ها ادامه دهند و فضایی برای شادی، آزادی و رهایی از محدودیت‌ها ایجاد کنند. آنها معتقدند که این «رقص‌های وحشی» برای حفظ روحیه و خلاقیتشان ضروری است.