بیماران پس از آزمایش‌های بالینی در بلاتکلیفی

کارول سیگر از افسردگی شدید رها شد. او یک درمان جدید با الکترود در مغز داشت. اما باتری دستگاه کار نکرد و بیمه پول نداد. او دوباره افسرده شد.

سیگر نگران زندگی خود بود و سوال میکرد. او میپرسید: \"چرا این کار را میکنم؟\" این مشکل برای بیماران با کاشت عصبی است. بیمه باید این دستگاه ها را تعمیر کند.

یک محقق به نام لازارو-مونیوز میخواست این مشکل را حل کند. او میخواست همکاری بین شرکتها ایجاد کند. اما بودجه تحقیقات کم شد و پروژه متوقف شد. این برای سیگر و دیگران بد است.

دستگاه های کاشته شده به قطعات و تعمیر نیاز دارند. این کار برای بیماران گران است. شرکت ها از تحقیقات سود می برند، اما کمک نمیکنند. بیمه معمولا دستگاه های جدید را پوشش نمی دهد.

الیس و سیگر از این درمان به عنوان آخرین راه استفاده کردند. آن ها داروها و درمان های دیگر را امتحان کردند. الیس می گوید این درمان زندگی او را نجات داد. اما او نگران است که بیمه هزینه ها را نپردازد.