Αποκαλύπτοντας την Αλήθεια: Τα DNA αλλάζουν την κατανόησή μας για τα θύματα της Πομπηίας.

Στην αρχαία Πομπηία, η έκρηξη του Βεζούβιου θάβει την πόλη και τους κατοίκους της. Οι τελευταίες στιγμές τους μένουν χαραγμένες για αιώνες, σαν πέτρινα αγάλματα.

Οι γύψινοι κορμοί που φτιάχτηκαν αργότερα, δείχνουν μια μάνα να κρατάει ένα παιδί και δύο γυναίκες αγκαλιασμένες. Αυτές οι ερμηνείες όμως, βασίζονται στον τρόπο που εμείς βλέπουμε τον αρχαίο κόσμο.

Νέα στοιχεία από το DNA έρχονται να ανατρέψουν όσα πιστεύαμε. Η Alissa Mittnik, ερευνήτρια στο Ινστιτούτο Max Planck, τονίζει ότι οι σχέσεις μεταξύ των ατόμων δεν ήταν αυτές που νομίζαμε.

Για παράδειγμα, η φιγούρα που θεωρούσαμε μάνα, ήταν άντρας και δεν είχε καμία σχέση με το παιδί. Επίσης, από τις δύο αγκαλιασμένες φιγούρες, η μία τουλάχιστον ήταν άντρας.

Η έρευνα βασίστηκε σε γενετικό υλικό που διατηρήθηκε για σχεδόν δύο χιλιετίες. Τα αποτελέσματα μας δίνουν μια πιο ακριβή εικόνα για τη ζωή στην αρχαία Πομπηία.